Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

τα φαινομενα απατουν


Πισω μπρος…πισω μπρος…
Μεσα εξω….μεσα εξω…
Λιγο αριστερα…λιγο δεξια…
Ενοιωσε το μετωπο της να ιδρωνει…
υγρασια αναμεσα στα στήθια…και να τρεχει πισω στην πλατη…
Πλησιαζε προς το τελος…

Αυτος ,σε εκσταση…
Με ένα φαρδυ χαμογελο, καθως αυτή πηγαινοερχοτανε…
Μπρος πισω…
Μπρος πισω…
Ξανα…και ξανα…και ξανα

Η καρδια της πηγαινε να σπασει…
Το προσωπο της κατακοκκινο…
Αρχισε να μουγγριζει…
Στην αρχη μαλακά,μετα ολο και δυνατοτερα…
Στο τελος…
Τελειως εξαντλημενη…
Εβγαλε μια διαπεραστικη στριγγλιά…

«ενταξει,ρε καθικι,δεν μπορω να το παρκαρω….βγαινω και καντο εσυ…



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου